Przed mszą św. lektor kładzie lekcjonarz na pulpicie (ambonce). Czytania uprzednio przy gotowane zaznaczone są wstążkami. Szukanie tekstów przed samym czytaniem jest denerwujące. Warto zapamiętać stronę w lekcjonarzu na wypadek przypadkowego wyciągnięcia wstążki.
Podchodząc do ambony idziemy równym krokiem, nie za szybko, ani nie za wolno - jeśli nie niesiemy Ewangeliarza, idziemy ze złożonymi rękami.
Podczas czytania lekcjonarz może leżeć na pulpicie lub można go trzymać w rękach,  zwłaszcza, jeśli lektor nieco gorzej widzi. Gdy lekcjonarz leży na pulpicie, lektor powinien mieć dłonie złożone, natomiast podczas czytania powinien je swobodnie położyć obok księgi.
Lektor powinien stać przy ambonce spokojnie - nie może przestępować z nogi na nogę, kołysać się i kręcić. Nogi powinny stać obok siebie i być nieco rozsunięte dla zapewnienia równowagi.
Przed rozpoczęciem czytania należy odpowiednio ustawić mikrofon, tak, aby strumień głosu padał wprost na gałkę mikrofonu. Trzeba też ustawić mikrofon w odpowiedniej odległości o ust. Należy tu uwzględnić donośność swego głosu oraz siłę mikrofonu. W większości parafii (w tym naszej) jest już zamontowany sprzęt nowszej technologii, który "łapie" dźwięk z większej odległości, więć nie należy przesadzać z manipulowaniem ustawieniem mikrofonu. Lektor powinien być dobrze słyszalny - źle, gdy czyta zbyt głośno lub zbyt cicho. Najlepszym sprawdzianem odpowiedniej głośności czytania i poprawności ustawienia mikrofonu jest opinia któregoś ze słuchaczy. Ustawianie mikrofonu trzeba przeprowadzić bardzo delikatnie, żeby nie powodować nieprzyjemnych dla ucha trzasków w głośnikach.

Mówiąc przez mikrofon trzeba szczególnie dbać dykcję, ponieważ wzmacnia on nie tylko wypowiadane słowa, ale również wszelkiego rodzaju błędy.

Znalezione w internecie

Edit by R